Στις 16 Νοεμβρίου 2016 έκλεινε ένας κύκλος και άνοιγε ένας νέος. Ένας κύκλος με μονοπάτι άγνωστο εντελώς που πολλοί άνθρωποι δεν θα τολμούσαν καν να το διαβούν. Μονοπάτι με αβέβαιο μέλλον, με πολύ «ανηφόρα», με άπειρες ώρες διαβάσματος, με πολύ κούραση, με ακόμα πιο πολλά ξενύχτια, με απογοητεύσεις, με χαρές, με γκρίνιες, με… με… με…
Ήταν η ώρα λοιπόν, μετά από 20 χρόνια εργασίας σε έναν κλάδο ζηλευτό από πολλούς (δεν είναι δα και μικρό πράμα να είσαι τραπεζικός υπάλληλος, τουλάχιστον δεν ήταν!), να αλλάξω φόρμα εργασίας, να αφήσω το κουστούμι και την γραβάτα στην άκρη και να πιάσω την τσάπα και το φτυάρι (από το γραφείο, τον υπολογιστή και το στυλό δεν γλίτωσα)!
Τα πειράματα…
Ποτέ δεν τελειώνουν
Πέρασε ένας χρόνος και κάτι με πειράματα και αρχές του 2018 είχα φτάσει τα προϊόντα σε ένα καλό, κατά την άποψή μου, επίπεδο και αποφάσισα να βγω στην αγορά και να δω «αξίζει ο κόπος άραγε;».
Εκείνη λοιπόν την πρώτη φορά που πήρα τηλέφωνο να κλείσω σε μια ημέρα 3 ραντεβού, με διαφορά 45 λεπτών το ένα με το άλλο (τρομάρα μου… νόμιζα ότι ήμουν ακόμη στη τράπεζα και ότι θα ήταν εύκολο), ήταν η πλέον καθοριστική ημέρα του νέου αυτού κύκλου. Είχα κάνει και μια απόπειρα δοκιμαστική κάτι μέρες πριν βλέπετε (ο Γιώργος με άκουσε με ιδιαίτερη προσοχή) αλλά ούτε κατά διάνοια δεν περνούσε από το μυαλό μου τι θα συνέβαινε εκείνη την ημέρα. Για να εξιστορήσω όμως τι ακριβώς συνέβη χρειάζονται πολλές γραμμές. Κάποια στιγμή ίσως το κάνω.
Το σίγουρο είναι ότι ο Μιχάλης, η Ρόη και ο Σωκράτης και η Πασχαλίνα είναι οι άνθρωποι που καθόρισαν την συνέχεια του νέου αυτού κύκλου.
Δεν χρειάζεται κασέτα…
… αρκεί να ξέρεις τι κάνεις!
Και επίσης σίγουρο είναι ότι δεν χρειάζεται κασέτα… αρκεί να είσαι ο εαυτός σου και να ξέρεις τι κάνεις και γιατί το κάνεις!!!
Από εκείνη την ημέρα πέρασαν σχεδόν 2 χρόνια. Σε αυτό το διάστημα τα προϊόντα από 3 έγιναν σχεδόν 40, ανέβηκε και άλλο το επίπεδο, είχα πολλές απογοητεύσεις, πισωγυρίσματα, λάθος στρατηγική, λάθος timing, πράγματα δηλαδή από τα οποία μαθαίνεις και γίνεσαι καλύτερος σε αυτό που κάνεις.
Οι άνθρωποι…
Γνώρισα όμως και πολλούς ανθρώπους αξιόλογους (και μη), ανθρώπους με μεράκι για αυτό που κάνουν, ανθρώπους που σέβομαι και με σέβονται (με κάποιους δεν έχει τύχει να συνεργαστούμε αλλά δεν έχει και πολύ σημασία), ανθρώπους που σέβονται την προσπάθεια που κάνω και την προβάλουν χωρίς ανταλλάγματα…
Το μονοπάτι…
Το σίγουρο είναι ότι το μονοπάτι είναι δύσκολο… κακοτράχαλο… με πολλές ανηφόρες…
Αλλά όμορφο… πολύ όμορφο…